Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Είμαι ανώριμος.

Θέλω να βγαίνω έξω και να παίζω, να κάνω καφρίλες.. είμαι ανώριμος.
Γελάω με ότι μου φαίνεται αστείο.. είμαι ανώριμος.
Προσπαθώ πάντα να κάνω τους άλλους να γελάσουν.. είμαι ανώριμος.
Δεν κλείνω ποτέ το στόμα όταν πρέπει.. είμαι ανώριμος.

Όταν όμως κρίνω και κάνω πίσω.. είμαι ώριμος.
Όταν κρατιέμαι να μη γελάσω.. είμαι ώριμος.
Όταν δένω τη γλώσσα μου να μην πω την αλήθεια.. είμαι ώριμος...?

Μάλλον ψεύτικος.. αντίο.

8 σχόλια:

  1. Ταυτίζομαι απόλυτα!
    Γενικώς ζω με το μόττο "η ζωή είναι μια πλάκα". Αυτό όμως δε με κάνει αδιάφορη για ό,τι συμβαίνει γύρω μου, απλά αντιμετωπίζω με άλλο μάτι καταστάσεις και τους ανθρώπους με τους οποίους συνυπάρχω. Άπειρες φορές έχω ακούσει από άλλους: "μα τί ανώριμη που είναι" ενώ στη πραγματικότητα απλά είμαι διαφορετική, δεν είμαι αυτό που τους αρέσει.
    Ε λοιπόν ωριμότητα είναι να ξέρεις ποιος είσαι και να μη σου καίγεται καρφί.
    Ωραίο κείμενο. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν είναι κακό να σε λένε ανώριμο...Γιατί γι'αυτούς το αντώνυμο του ''ανώριμος'' δεν είναι το ''ώριμος'' αλλά το ΣΑΠΙΟΣ...
    bb :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνώ απόλυτα Βάσια! Πολλοί απλά δε θέλουν να το καταλάβουν ότι η ζωή είναι παιχνίδι. Ευχαριστώ ^_^

    Ευχαριστώ Ντράγκονερ

    Νίνα έτσι! Στα λόγια μου έρχεσαι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φάπα σ'αγαπάω...χαχαχαχαχαχαχαχα <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. όχι έγραψες, ζωγράφισες! μπράβο! χέρομαι που ακόμη ζεις την ζωή σου και δεν άρχισες να γίνεσαι "ενήλικας", όλοι μας θα έπρεπε αλλά να που οι περισσότεροι πέφτουν στο τρυπάκι, καλό σας βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή