Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Irie Révoltés - Mouvement ΔΩΣΕ!




Πολύ ωραίο τραγούδι και ρυθμός.. επίσης το βίντεο, αν και ερασιτεχνικό, είναι πολύ χιουμοριστικό και ζωντανό.. Μ'ΑΡΕΓΕ!

Είμαι ανώριμος.

Θέλω να βγαίνω έξω και να παίζω, να κάνω καφρίλες.. είμαι ανώριμος.
Γελάω με ότι μου φαίνεται αστείο.. είμαι ανώριμος.
Προσπαθώ πάντα να κάνω τους άλλους να γελάσουν.. είμαι ανώριμος.
Δεν κλείνω ποτέ το στόμα όταν πρέπει.. είμαι ανώριμος.

Όταν όμως κρίνω και κάνω πίσω.. είμαι ώριμος.
Όταν κρατιέμαι να μη γελάσω.. είμαι ώριμος.
Όταν δένω τη γλώσσα μου να μην πω την αλήθεια.. είμαι ώριμος...?

Μάλλον ψεύτικος.. αντίο.

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Ο εαυτός μου..

Πάντα σας λένε να βάζετε τον εαυτό σας πάνω από τους άλλους... Εγώ δε μπορώ..
Πάντα όταν υπάρχει ανταγωνισμός να'στε χαιρέκακοι,σας λένε και να μειώνεται τους άλλους... Εγώ δε μπορώ..
Όταν υπάρξει περίπτωση αναγνώρισης να ορμάτε σαν λυσσασμένα χωρίς να σκέφτεστε τους άλλους... Εγώ δε μπορώ..
Όταν κάποιοι χλευάζουν και μειώνουν έναν, σας λένε να πάτε μαζί τους.. όλο κάτι παραπάνω θα ξέρουνε.. Εγώ δε μπορώ.. Εγώ δε θέλω..

Γιατί ο εαυτός μου δεν είμαι μόνο εγώ.. άλλα και οι γύρω μου.. με συμπληρώνουν.. μας συμπληρώνουν... ξυπνήστε επιτέλους..


Καλημέρα σας




Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Είναι κολλητικό

 Γεια σας και πάλι! Μετά από ένα μακροχρόνιο διάστημα χωρίς ανάρτηση, επέστρεψα! *εμβατήριο άσμα* 


 Σε αυτήν την ανάρτηση, θα σας μιλήσω για ένα θέμα που έχει επισημανθεί από πολλούς ανθρώπους, ακόμα και επιστήμονες... το ΧΑΜΟΓΕΛΟ!
 Είναι ένα από τα πιο δυνατά "γιατρικά" στις δύσκολες στιγμές, χωρίς καμία εντελώς παρενέργεια. Ένα χαμόγελο γεμίζει τον δέκτη με χαρά και του απαλύνει, όσο είναι εφικτό, τα "πονάκια" του. Υπάρχουν πολλά είδη χαμόγελων και πολλές περιστάσεις στις οποίες "χρησιμοποιείτε". 

 1) Το σκαστό χαμόγελο: Χρησιμοποιείτε κυρίως όταν κάποιος αντικρίζει ένα άτομο από μακριά ή εν ώρα μαθήματος (ειδικότης μου, χεχ). Το σκαστό χαμόγελο, φέρνει το γέλιο στον δέκτη και σε ορισμένες περιπτώσεις το σπαστικό (τρέχα γύρευε) 
 2) Το ζεστό χαμόγελο: Σε αντίθεση με το σκαστό, είναι ένα χαμόγελο το οποίο χρειάζεται "προεργασία". Μετά από μία, με συναισθήματα φορτισμένη, συζήτηση, το ζεστό χαμόγελο βγαίνει αυθόρμητα από έναν ομιλητή και, σαν το φτέρνισμα, κολλάει και ο άλλος και χαμογελάει. Το πιο ουσιώδες απ'όλα τ'άλλα...

 3) Το χαζόγελο: Είναι κάτι μεταξύ του σκαστού και του ζεστού. Ξεκινάει αργά αργά σαν ζεστό και μετά καθώς επεκτείνεται καταντάει σε ένα σκαστό. Έρχεται συνήθως από αναπολήσεις καλών στιγμών

 4) Το γέλιο!: Τελευταίο και συνήθως πιο αποτελεσματικό, είναι το γέλιο. Μπορεί να προκληθεί από τα λεγόμενα "σαρδάμ", τα ανέκδοτα, μία μπαρούφα, αν σκοντάψει κάποιος ή και για κάτι ανούσιο (γαμάτη περίπτωση). Ανάλογα με το ποιος γελάει μπορεί να βγει σε διάφορους τόνους, κλίμακες, με διαφορετικό ρυθμό και κινήσεις σώματος.. μερικές φορές μπορεί να είναι μόνο κινήσεις σώματος, ΔΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ! Το θέμα είναι ότι προκαλεί πάντα το γέλιο και στους υπόλοιπους.

 Κλείνοντας, θα ήθελα να πω και κάτι για τον εαυτό μου, μία "λόξα" ας το πω έτσι. Μου αρέσει ΠΑΡΑ πολύ να βλέπω τα χαμόγελα ανθρώπων. Και πάντα επιδιώκω να το επιτύχω, με όλα τα μέσα και χωρίς να με νοιάζει άμα κάποιος πει "Πω... κοίτα τον καραγκιόζη.." Ναι ρε φίλε, είμαι καραγκιόζης, ενοχλάω κανένανα? Δε νομίζω.. 

 Δοκιμάστε το και εσείς. Για μία φορά, μη σας νοιάζει το τι θα πουν οι άλλοι για σας, κάντε τον καραγκιόζη! Κάν'τε γκριμάτσες, αστείους ήχους, πείτε μπαρούφες βρε παιδί μου.. και θα δείτε ότι τα χαμόγελα τα οποία θα δείτε θα σας γεμίσουν περισσότερο απ'ότι οι κακές γλώσσες θα σας αδειάσουν..

Αυτά τα ολίγα είχα να πω, ευχαριστώ για το χρόνο σας, καλό απόγευμα


Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Αρχίιιζουν ταα σχολείιιαα



Λοιπόν φλασιά και πάλι!

 Ναι οκέι.. ξέρω θα φάω βρισίδι... "Αμάααν ρε Κώστα, έχουμε ακόμα 4 μέρες να ανοίξουν, ΤΙ ΜΑΣ ΤΟ ΘΥΜΊΖΕΙΣ?!" Είμαι κακός.. χουχου..

 Σήμερα, καθώς γυρνούσα από το φροντιστήριο, θυμήθηκα αυτό το τραγούδι (Mad World) και πραγματικά κατάλαβα επιτέλους το πόσο μεγάλη συνοχή υπάρχει μεταξύ του σχολίου, στο οποίο διαδραματίζεται το βίντεο, και τα λεγόμενα του τραγουδιστή... και μου έμεινε ο παρακάτω στίχος...



".... The dreams in wich I'm dying are the best I've ever had.... "


Είναι ένας στίχος, με τον οποίο μετά από πολύ σκέψη (δε τρελάθηκα κιόλας βασικά) συμφωνώ.. γιατί όντως όλοι μας (σχεδόν) το εκλαμβάνουμε ως ένα κακό όνειρο το σχολείο... ως ένα όνειρο στο οποίο πεθαίνουμε εσωτερικά... ενώ, άμα το κοιτάξεις από μεριάς προτερημάτων και αρνητικών στοιχείων, όσο και να μην το θες, τα προτερήματα βγαίνουν περισσότερα...
Φιλίες
Γνώσεις (ελλιπής... τέλος πάντων)
Χαζομάρες..
Γέλια μέσα στην τάξη...

Όλα αυτά είναι τα προτερήματα τα οποία, μέσα στο "μίσος" μας για το σχολείο τα παραβλέπουμε, ως κάτι το ασήμαντο ή κάτι το οποίο θεωρούμε φυσικό και επόμενο..
Λάθος μεγάλο.. γιατί μόνο με αυτά περνάει η χρονιά ομαλά...

Αυτά είχα να πω για σήμερα... ^___^

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Beirut - "Nantes"



Well it's been a long time now, since I see you smile... πανέμορφο τραγούδι. Τέλειος τραγουδιστής, Φανταστική χορωδία