Λοιπόν φλασιά και πάλι!
Ναι οκέι.. ξέρω θα φάω βρισίδι... "Αμάααν ρε Κώστα, έχουμε ακόμα 4 μέρες να ανοίξουν, ΤΙ ΜΑΣ ΤΟ ΘΥΜΊΖΕΙΣ?!" Είμαι κακός.. χουχου..
Σήμερα, καθώς γυρνούσα από το φροντιστήριο, θυμήθηκα αυτό το τραγούδι (Mad World) και πραγματικά κατάλαβα επιτέλους το πόσο μεγάλη συνοχή υπάρχει μεταξύ του σχολίου, στο οποίο διαδραματίζεται το βίντεο, και τα λεγόμενα του τραγουδιστή... και μου έμεινε ο παρακάτω στίχος...
".... The dreams in wich I'm dying are the best I've ever had.... "
Είναι ένας στίχος, με τον οποίο μετά από πολύ σκέψη (δε τρελάθηκα κιόλας βασικά) συμφωνώ.. γιατί όντως όλοι μας (σχεδόν) το εκλαμβάνουμε ως ένα κακό όνειρο το σχολείο... ως ένα όνειρο στο οποίο πεθαίνουμε εσωτερικά... ενώ, άμα το κοιτάξεις από μεριάς προτερημάτων και αρνητικών στοιχείων, όσο και να μην το θες, τα προτερήματα βγαίνουν περισσότερα...
Φιλίες
Γνώσεις (ελλιπής... τέλος πάντων)
Χαζομάρες..
Γέλια μέσα στην τάξη...
Όλα αυτά είναι τα προτερήματα τα οποία, μέσα στο "μίσος" μας για το σχολείο τα παραβλέπουμε, ως κάτι το ασήμαντο ή κάτι το οποίο θεωρούμε φυσικό και επόμενο..
Λάθος μεγάλο.. γιατί μόνο με αυτά περνάει η χρονιά ομαλά...
Αυτά είχα να πω για σήμερα... ^___^
